Κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας

Αμέσως μετά τη προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία τον Μάρτιο του 1938, ο Χίτλερ ήταν έτοιμος για το επόμενο βήμα. Αυτή τη φορά το έπαθλο ήταν μεγαλύτερο. Ήταν η Τσεχοσλοβακία, χώρα πλούσια σε φυσικό πλούτο και με ανεπτυγμένη βιομηχανία. Ο στρατός της και η αεροπορία της ήταν αρκετά ισχυρή, αλλά παρόλα αυτά δεν ήταν σε θέση να αντισταθούν στη Γερμανική πολεμική μηχανή. Η Τσεχοσλοβακία ήταν δημοκρατική χώρα και γι΄αυτό το λόγο αποτελούσε σταθερό στόχο των Γερμανών. Αφορμή για την κατοχή θα αποτελούσε η Σουδητία, μια περιοχή στα σύνορα της Τσεχοσλοβακίας στην οποία κατοικούσαν Γερμανοί, η οποία ταυτόχρονα είχε και ιδιαίτερη στρατηγική σημασία για τον Χίτλερ. Ήταν η παραγωγικότερη περιοχή της χώρας (το 70% παραγωγής σιδήρου και ηλεκτρικής ενέργειας παραγόταν εκεί), διέθετε βιομηχανίες όπλων (Skoda) καθώς και ισχυρά αμυντικά έργα στα σύνορά της με τη Γερμανία. Ο Χίτλερ ήταν έτοιμος να ζητήσει να του παραδοθεί η περιοχή των Σουδητών, αλλά η διεκδίκηση αυτή δεν ήταν απαλλαγμένη από κινδύνους. Η Γαλλία είχε αναλάβει επίσημες υποχρεώσεις έναντι της ακεραιότητας της Τσεχοσλοβακίας (Συνθήκη του Λοκάρνο) και η Σοβιετική Ένωση είχε υπογράψει επίσης συμφωνία αμοιβαίας στρατιωτικής βοήθειας

Κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού του 1938, ο Χίτλερ άρχισε συστηματικά την προπαγανδιστική προετοιμασία, ενάντια της Τσεχοσλοβακίας. Αποφάσισε να διαπραγματευτεί τα δικαιώματα των Σουδητών, απαιτώντας από την κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας, ισότητα μεταξύ αυτών και των Τσεχοσλοβάκων, πράγμα που ο πρόεδρος της χώρας Edvard Beneš αρνήθηκε
Τα γεγονότα ακολούθησαν και οι δύο μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης. Ο Τσάμπερλεν στις 15 Σεπτεμβρίου του 1938 συμφώνησε μη επίσημα στην εκχώρηση της Σουδητίας στη Γερμανία και λίγες μέρες αργότερα, το ίδιο έκανε και ο Daladier εκ μέρους της Γαλλίας. Στις 30 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, Τσάμπερλεν, Daladier, Μουσολίνι και Χίτλερ συναντιόνται στο Μόναχο και υπογράφουν επίσημα την Συμφωνία του Μονάχου. Με την συμφωνία αυτή, η Τσεχοσλοβακία ήταν υποχρεωμένη να συνθηκολογήσει και να παραχωρήσει τη Σουδητία στη Γερμανία μέσα σε 10 μέρες. Η υπόλοιπη χώρα θα παρέμενε στη κυριαρχία της Τσεχοσλοβακίας, καθώς ο Χίτλερ είχε υποσχεθεί αρχικά να μην εισβάλει στο εσωτερικό. Στις 5 Οκτωβρίου ο πρόεδρος της χώρας Edvard Beneš παραιτείται και τον διαδέχεται ο Jozef Tiso. Η κρίση στην Ευρώπη φάνηκε να έχει περάσει

Ο επόμενος στόχος του Χίτλερ ήταν η Πολωνία, αλλά θα έπρεπε πρώτα να εξουδετερώσει οριστικά τη Τσεχοσλοβακία. Οργάνωσε έτσι το σχέδιο επίθεσης στη χώρα και όρισε ημερομηνία εισβολής τις 15 Μαρτίου 1939. Μία μέρα πριν, στις 14 Μαρτίου, ο Χίτλερ αποκαλύπτει το σχέδιο εισβολής στον πρόεδρο Jozef Tiso, ζητάει την παράδοση της χώρας και ο δεύτερος αποδέχεται τους όρους παράδοσης στους Γερμανούς. Την επόμενη μέρα, οι Γερμανικές δυνάμεις εισέρχονται στη Τσεχοσλοβακία χωρίς να συναντήσουν καμία αντίσταση

Αρθρογραφία, Τσεχοσλοβακία, Δημοσιεύθηκε στις 4/9/2014 από ΚΑΤΣΙΚΑΒΑΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ