Το ημερολογιο του πολεμου
![]() | Σεπ 1939 | ![]() | ||||
| 1939 | 1940 | 1941 | 1942 | 1943 | 1944 | 1945 |
| Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
Σαν σημερα 16 Δεκεμβριου
Τελευταια Αρθρογραφια
Εισοδος Μελων


Αντιαεροπορικό και αντιαρματικό όπλο 88 χιλιοστών, σχεδιασμένο από τη Krupp και κατασκευασμένο από την Rheinmetall, ήταν το πιο αποτεσματικό πυροβόλο της Γερμανικής στρατιωτικής βιομηχανίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ένα από τα ισχυρότερα όπλα του πολέμου. Παρήχθη σε τέσσερις εκδόσεις, τις 18, 36, 37 και 41, με πρωταρχικό στόχο τη χρήση του μόνο ως αντιαεροπορικό. Η απρόσμενη αποτελεσματικότητά του όμως και ως αντιαρματικό όπλο, οδήγησε στη χρήση του και με αυτό το ρόλο. Χρησιμοποιήθηκε και ως κύριο όπλο αρμάτων, όπως στο Tiger I, ενώ αποδείχθηκε το καλύτερο αντιαεροπορικό όπλο ευρείας χρήσης των Γερμανών (με εξαίρεση το ισχυρότερο 12.8 cm FlaK 40, το οποίο όμως χρησιμοποιήθηκε πολύ λιγότερο). Ως αντιαρματικό, κανένα συμμαχικό όπλο δεν μπόρεσε καν να πλησιάσει την αποτελεσματικότητα του Flak 41, ακόμα και μέχρι το τέλους του πολέμου
Το πρωτότυπο του όπλου παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1928 με την έκδοση Flak 18 και χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά στον Ισπανικό Εμφύλιο. Ζύγιζε 7 τόννους, η κάννη του είχε μήκος 5 μέτρα, μπορούσε να ανυψωθεί από -3 έως +85 μοίρες και παραταγμένο, ήταν τοποθετημένο πάνω σε μία σταυρωτή βάση. Ήταν ημιαυτόματο, απαιτώντας μόνο τη φόρτωση νέων βλημάτων και μπορούσε να ρίξει 15-20 βλήματα ανά λεπτό. Τα βλήματα μπορούσαν να είναι διατρητικά ή υψηλής εκρηκτικής ύλης. Ως αντιαρματικό μπορούσε να βάλει ακόμα κι εν κινήσει, μπορούσε να στηθεί σε λιγότερο από τρία λεπτά, ενώ από την έκδοση 36 και μετά, κατασκευάζονταν με ασπίδα θωράκισης για τη προστασία των πυροβολητών. Η μεταφορά του γινόταν πάντα πανω σε τρείλερ και συνήθως από το θωρακισμένο ημιφορτηγό SdKfz 7. Σύντομα αποδείχθηκε το καλύτερο αντιαεροπορικό της εποχής. Η παραγωγή του κατά τη διάρκεια του πολέμου, ξεπέρασε τα 20.000 κομμάτια στις εκδόσεις 18, 36 και 37, των οποίων οι βελτιώσεις αφορούσαν κυρίως τη λειτουργία του όπλου
Από τον πρώτο χρόνο του πολέμου, λόγω της υστέρησης στην άμυνα στα συμμαχικά σκάφη που πετούσαν σε μεγάλο υψόμετρο, η Luftwaffe ζήτησε την κατασκευή ακόμα πιο αποτελεσματικών αντιαεροπορικών. Η Rheinmetall παρουσίασε την έκδοση Flak 41, με εμβέλεια που έφτανε τα 15 χιλιόμετρα, αλλά λόγω της πολυπλοκότητας, των προβλημάτων συντήρησης και του υψηλού κόστους, παρήχθησαν λιγότερα από 600 Flak 41, τα περισσότερα από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν μετά το καλοκαίρι του 1944
