Aichi M6A1

Τα υδροπλάνα Aichi M6A1 με το προσωνύμιο Seiran (ομιχλώδες βουνό) μοναδικά στο είδος τους και άγνωστα στους συμμάχους κατά τη διάρκεια του πολέμου, σχεδιάστηκαν συγκεκριμένα για χρήση με τα υποβρύχια κλάσης I-400. Είχαν πλήρωμα δύο ανδρών και ο οπλισμός τους ήταν ένα οπλοπολυβόλο 13mm και μία τορπίλη 850 κιλών ή μία βόμβα 800 κιλών. Τον Οκτώβριο του 1943 το πρώτο (πρωτότυπο) από τα συνολικά 28 Seirans που κατασκευάστηκαν, ήταν έτοιμο.

Η κατασκευαστική εταιρεία Aichi Kokuki σχεδίασε τον έλικά τους έτσι ώστε να χωράει ακριβώς στο τούνελ αποθήκευσης του υποβρυχίου και εγκατέστησε στα υδροπλάνα δωδεκακύλινδρο κινητήρα εξελιγμένο από την ίδια, γερμανικής προέλευσης (Daimler-Benz), ίδιον με αυτόν που έφεραν τα Messerschmitt Bf 109, διότι οι ιαπωνικοί κινητήρες της Mitsubishi ήταν αδύνατον να χωρέσουν. Αυτός έδινε μέγιστη ταχύτητα στο αεροσκάφος τα 474 km/h. Για να χωρέσουν τα αεροσκάφη μέσα στο υποβρύχιο, τα πτερύγιά τους περιστρεφόντουσαν κατά 90 μοίρες και δίπλωναν προς τα πίσω κατά τρόπο που να εφάπτονται στην άτρακτο. Όταν ήταν ξεδιπλωμένα για την πτήση, τα υδροπλάνα είχαν έκταση πτερυγίων 12,2 μέτρα και μήκος 11,6 μέτρα. Επίσης οι άκρες των σταθεροποιητών των πτερυγίων ουράς, δίπλωναν με τη σειρά τους προς τα κάτω για να διευκολυνθεί η αποθήκευση.

Ένα καλά εκπαιδευμένο πλήρωμα τεσσάρων ανδρών αναλάμβανε την προετοιμασία κάθε υδροπλάνου το οποίο ήταν έτοιμο για πτήση σε 7 μόνον λεπτά. Τα Seirans εξέρχονταν από το υποβρύχιο και αμέσως το πλήρωμα αναλάμβανε το ξεδίπλωμα των πτερυγίων. Σειρά είχαν οι πλωτήρες που αποθηκεύονταν σε ειδικά διαμερίσματα ακριβώς κάτω από τη γέφυρα του υποβρυχίου και εκατέρωθεν αυτής. Από εκεί γλιστρούσαν εύκολα προς τα εμπρός σε κεκλιμένες ράμπες και ακολούθως συνδέονταν με τις πτέρυγες του υδροπλάνου. Τα αεροσκάφη προωθούντο από έναν καταπέλτη ώθησης μήκους 26 μέτρων, με βοήθεια συμπιεσμένου αέρα, στο μπροστινό μέρος του υποβρυχίου. Κάτω από τον καταπέλτη ευρίσκονταν τέσσερις φιάλες με συμπιεσμένο αέρα συνδεδεμένες με το έμβολο ώθησης. Τα αεροσκάφη, με τη μηχανή τους αναμμένη, ευρίσκοντο επάνω στη ράγα του καταπέλτη και εκσφενδονίζονταν κατά μήκος αυτής, πραγματοποιώντας έτσι την από υποβρυχίου αποθαλάσσωση. Μετά το τέλος της αποστολής, αυτά προσθαλασσώνονταν κοντά στο υποβρύχιο και ένας ειδικός γερανός τα επανέφερε επάνω σε αυτό.

Το μοναδικό διασωθέν υδροπλάνο αυτού του τύπου κοσμεί αίθουσα του National Air and Space Museum στην Washington D.C.

Στη φωτογραφία φαίνεται το μοντέλο του υδροπλάνου Aichi M6A1 Seiran πάνω στον καταπέλτη του υποβρυχίου I-400, υπό κλίμακα 1/350, κατασκευασμένο από τον υπογράφοντα το άρθρο αυτό.

Δυνάμεις, Ιαπωνία, Δημοσιεύθηκε στις 13/1/2011 από Κυριάκος Χατζηπαρές